Arjan Middelkoop en Frank Koppert staan met hun werk Antoniem stil bij wat we hebben en niet mogen verliezen in plaats van wat we hadden en weer
moeten vinden.
Antoniem’ wekt de suggestie van een begraafplaats waar we kunnen herinneren wat we zijn verloren. Maar zoals de titel zegt is het precies het tegenovergestelde. Het is een werk waar kunst floreert omdat het er nog is.
Omdat het heel moeilijk is om door te laten dringen hoe belangrijk kunst is en wat het brengt, is het in dit geval compleet omgedraaid om te laten voelen wat het alternatief zou kunnen zijn.
64 gedenktekens met ieder een eigen woord uit de kunstsector, stuk voor stuk prachtige woorden die zeker niet vanzelfsprekend zijn.
Elk gedenkteken is een alternatief van het kruis, er zijn 6 varianten toegepast, elk gebaseerd op de gulden snede.
De 64 gedenktekens staan perfect in het gelid, iets waar ook de kunstsector in wordt gedwongen. Maar door de alternatieve verhouding van de dwarsbalk (what’s in the name) wordt er een enorme wanorde gecreëerd.
Vanuit verschillende oogpunten zal dit een optisch bedrog opleveren die de begrijpelijkheid van perspectief compleet in de war gooit.
Het perspectief van kunst is onzeker en vertelt het verhaal dat vergankelijkheid ook hier van toepassing is, als we er niet goed voor zorgen.
‘Antoniem’ moet ieder laten stilstaan van wat we hebben en niet mogen verliezen in plaats van wat we hadden en weer moeten vinden.
Foto: Kees Schouten